Μια νέα μέρα αρχίζει για την Ευρώπη καθώς έχουμε και επισήμως, από χθες, συμφωνία για την αναθεωρημένη συνθήκη της Λισαβόνας. Η νέα συνθήκη δεσμεύει τα 23 κράτη μέλη της ΕΕ να τηρούν ισοσκελισμένους προϋπολογισμός ενώ δίδεται το περιθώριο για την δημιουργία ενός διαρθρωτικού ελλείμματος της τάξης του 0,5% του ΑΕΠ. Ο «Χρυσός» κανόνας για τα δημοσιονομικά της Ευρωζώνης, δεσμεύει πλέον τα κράτη μέλη να τηρούν αυστηρές διαδικασίες δημοσιονομικής πειθαρχίας ενώ σε περίπτωση παράβασης των εν λόγω κανόνων, προβλέπεται αποπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για επιβολή αυστηρών κυρώσεων. Ειδικά στην περίπτωση των κρατών μελών της Ευρωζώνης οι κυρώσεις μπορούν να φτάσουν μέχρι και σε έξοδο από το Ευρώ. Επίσης θεσμοθετείται και το νέο Ευρωπαϊκό Ταμείο Σταθερότητας (ΕΤΜ) το οποίο πρόκειται να αντικαταστήσει το ήδη υπάρχον EFSF. Με βάση δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή» τα βασικά σημεία της νέας συνθήκης, που θα καταρτισθεί τον Μάρτιο του 2012, περιλαμβάνουν τα εξής:
- Οι 17 χώρες της ευρωζώνης θα προχωρήσουν σε μια «Ένωση δημοσιονομικής σταθερότητας» με «ενισχυμένη διακυβέρνηση για να ενθαρρύνουν τη δημοσιονομική πειθαρχία» αλλά και «την ισχυρότερη ανάπτυξη, το μεγαλύτερο ανταγωνισμό και την κοινωνική συνοχή».
- Κάθε χώρα-μέλος της ευρωζώνης δεσμεύεται να υιοθετήσει ένα «νέο δημοσιονομικό κανόνα», τον αποκαλούμενο και «χρυσό κανόνα». Η ρύθμιση αυτή πρέπει να ενταχθεί στο Σύνταγμα των χωρών. Μέχρι στιγμής μόνο η Γερμανία και η Ισπανία έχουν υιοθετήσει τέτοιους κανόνες. Οι κανόνες αυτοί πρέπει να είναι κοινοί: ο γενικός προϋπολογισμός θα πρέπει να είναι ισοσκελισμένος ή πλεονασματικός. Ωστόσο, οι χώρες μπορούν να παρουσιάζουν ένα «διαρθρωτικό έλλειμμα» που δεν θα ξεπερνά το 0,5% του ΑΕΠ. Ο γερμανικός «χρυσός κανόνας», για παράδειγμα, ορίζει ότι το ανώτατο ετήσιο διαρθρωτικό έλλειμμα δεν μπορεί να ξεπερνά το 0,35% του ΑΕΠ, αρχής γενομένης από το 2016.
- Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα είναι αρμόδιο να επαληθεύει αν ο δημοσιονομικός κανόνας κάθε χώρας ανταποκρίνεται στις αρχές που ορίζει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι Βρυξέλλες θα προτείνουν επίσης ένα χρονοδιάγραμμα με βάση το οποίο οι χώρες θα συγκλίνουν προς ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Οι κυβερνήσεις που θα μπουν στο στόχαστρο λόγω υπερβολικών ελλειμμάτων θα πρέπει να παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα δομικών μεταρρυθμίσεων το οποίο θα τεθεί υπό την επίβλεψη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
- Θα επιβάλλονται πιο συστηματικές κυρώσεις για τις χώρες τα ελλείμματα των οποίων ξεπερνούν το προκαθορισμένο όριο του 3% του ΑΕΠ ή των οποίων το έλλειμμα διογκώνεται υπερβολικά. Οι κυρώσεις αυτές, που θα προτείνονται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα επιβάλλονται αυτόματα εκτός και αν διαφωνεί με αυτές μια «ειδική πλειοψηφία» των χωρών μελών της ευρωζώνης. Μέχρι σήμερα αρκούσε απλή πλειοψηφία για να σταματήσει τις κυρώσεις.
- Οι προτάσεις των Βρυξελλών για την ενίσχυση της παρακολούθησης των εθνικών προϋπολογισμών, ακόμη και στο στάδιο της προετοιμασίας τους, θα «εξεταστούν γρήγορα» από τις κυβερνήσεις. Εφόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «διαπιστώσει ιδιαίτερα σοβαρές παραβιάσεις του Συμφώνου σταθερότητας και ανάπτυξης», θα μπορεί να ζητά αναθεώρηση του σχεδίου του προϋπολογισμού.
(Πηγή εφημ. Καθημερινή)
Στην πολιτική πλευρά, τώρα, της συνόδου υπάρχουν νικητές και ηττημένοι. Στην μεριά των κερδισμένων ανήκουν Μέρκελ και Σαρκοζί οι οποίοι πλέον γίνονται και οι μοναδικοί παίκτες στην Ευρωπαϊκό παιχνίδι. Ειδικά η γερμανική πλευρά βγαίνει στα σημεία κερδισμένη καθώς πέτυχε αυτά που επιδίωκε με ελάχιστες υποχωρήσεις όπως η δυνατότητα υποχρεωτικής συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα σε μελλοντικές αναδιαρθρώσεις χρεών κρατών μελών του Ευρώ. Στο μπλοκ των κερδισμένων μπαίνει και ο Κεντρικός Τραπεζίτης της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι καθώς αποκτά πλέον την διαχείριση των 2 ταμείων ΕΤΣ και ΕΤΧ κίνηση η οποία και επικύρωσε την κίνησή του, μια μέρα πριν, να μειώσει το βασικό ευρωπαϊκό επιτόκιο στο 1% κάνοντας τον κύριο οικονομικό διαχειριστή του Ευρώ. Η μεγάλη χαμένη είναι η Βρετανία, η οποία και απομονώνεται πλέον επίσημα από την υπόλοιπη Ευρώπη ύστερα και από άρνηση της για συναίνεση στην νέα Συνθήκη, παραπέμποντας στις εποχές Θάτσερ.
Το σίγουρο είναι ότι πλέον η Γερμανία έκοψε και έρανε την Ευρώπη στα μέτρα της εξασφαλίζοντας το κλαμπ του Βορρά από μελλοντικές κρίσεις χρέους και θέτοντας τις διαχωριστικές γραμμές μεταξύ υπάκουων και ανυπάκουων, δημοσιονομικά, κρατών μελών. Φυσικά το καμπανάκι για άλλη μια φορά χτυπά για την Ελλάδα καθώς η επικύρωση της νέας συνθήκης θέτει σε καθεστώς πολυετούς λιτότητας την ελληνική οικονομία ενώ ενδεχομένως να σηματοδοτεί και νέα μέτρα προκειμένου να εξασφαλισθούν, σχετικά γρήγορα, οι στόχοι του μνημονίου. Το βασικό θέμα όμως από εδώ και πέρα είναι αν η εν λόγω κίνηση θα σταθεροποιήσει την εμπιστοσύνη των αγορών απέναντι στην Ευρωζώνη και θα αποτελέσει το πρώτο βήμα (ουσιαστικό αυτή την φορά) για έξοδο από την κρίση χρέους.
Προσωπική εκτίμηση είναι ότι δεν θα αλλάξει κάτι ουσιαστικό, μιας και η νέα συνθήκη κάνει επίσημη πλέον πολιτική της ΕΕ τον γερμανικό «μερκαντιλισμό» και δημοσιονομικό προστατευτισμό, πράγμα το οποίο ήταν κάτι σαν η σκιώδης οικονομική πολιτική της ΕΕ τα τελευταία 2 χρόνια. Απόδειξη, το γεγονός ότι με την ίδια πολιτική επιβολής δημοσιονομικής πειθαρχίας στις περισσότερες χώρες του Ευρώ, οι αγορές προεξοφλούν περισσότερη ύφεση (τα spread αυξάνονται) και οι οίκοι αξιολόγησης απειλούν με υποβαθμίσεις το σύνολο των κρατών μελών της Ευρωζώνης. Ίσως τελικά η ύπαρξη μιας Ευρώπης 2 ταχυτήτων να είναι επιτακτική προκειμένου να διαλυθούν οι διαρθρωτικές οικονομικές ανομοιογένειες μεταξύ των κρατών του Βορρά και κρατών του Νότου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου