Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

ΕΥΡΩ-ΟΜΟΛΟΓΑ & ΕΥΡΩ-ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ

"...χώρες που έχουν σχετικά μεγάλα χρέη, μεγάλα δημόσια ελλείμματα και  μεγάλα ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, δεν διαθέτουν δικό τους νόμισμα και δεν μπορούν να μειώσουν τα επιτόκια. Ο μόνος τρόπος να βγουν από τη κατάσταση αυτή είναι να περάσουν μέσα από σοβαρές υφέσεις". - Callum Henderson, επικεφαλής διεθνών αγορών συναλλάγματος της Standard Chartered στη Σιγκαπούρη (Πηγή Ελευθεροτυπία)

Για την σύσταση ενός πανευρωπαϊκού οργανισμού διαχείρισης κρατικού χρέους έκανε λόγο, με αφορμή και την σύσκεψη του Ecofin, ο πρόεδρος του Eurogroup κος Γιούνκερ ενώ, πάντα με δημοσίευμα των Financial Times, συνέστησε την δημιουργία ενός ευρώ-ομολόγου το οποίο θα διαπραγματεύεται ποσά μέχρι και το 40% του ΑΕΠ της ευρωζώνης. Στην εν λόγω πρόταση συμφώνησε και ο Ιταλός υπουργός οικονομικών, κος Τρεμόντι ενώ όπως έχουν δηλώσει και οι 2 αξιωματούχοι, το λεγόμενο "E-Bond" θα βοηθήσει στην σταθεροποίηση του ευρώ. Παράλληλα με την συζήτηση για το "E-Bond", στην σύνοδο του Ecofin θα τεθεί και ενδεχόμενο επιμήκυνσης του δανείου των 110 δις. της Ελλάδας οι οποίες και εμφανίζονται σκληρές.

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Καλά Κρασιά κύριοι!!!

Είναι σχεδόν αδιανόητο το γεγονός ότι το σύνολο των αξιωματούχων του Eurogroup συνεχίζουν να πιστεύουν πως το πρόβλημα της ευρώ-οικονομίας είναι στην βάση του τεχνικό-οικονομικό. Η ΕΚΤ από την μία προσπαθεί να αφομοιώσει το πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, παρόμοιο με αυτό των 600 δις. δολαρίων από την Fed, με σκοπό να αυξήσει την ρευστότητα της αγοράς, και από την άλλη το Eurogroup ετοιμάζεται να αναθέσει ζήτημα ευρώ-ομολόγων. Και στις 2 περιπτώσεις το ζητούμενο δέν είναι το να βελτιωθεί η ρευστότητα ή η σταθερότητα ενός νομίσματος το οποίο, εν μέσω ενός νομισματικού πολέμου, θα συνεχίζει για πολύ καιρό ακόμα να είναι το πιο ακριβό. Τα πάντα έχουν να κάνουν με την ψυχολογία και ειδικότερα την ψυχολογία ενός επενδυτή.

Η ψυχολογία των αγορών αυτή την στιγμή είναι πάνω σε τεντωμένο σκοινί. Ύστερα και από την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων για την ανεργία στις ΗΠΑ, στις οποίες εμφάνισε αύξηση από 9,6% σε 9,8%, και σε συνδυασμό με την ενδεχόμενη παράταση του προγράμματος ρευστότητας της Fed, οι αγορές παραμένουν νευρικές με αποτέλεσμα την εμφάνιση, στο κλείσιμο της Παρασκευής, μικτών προσήμων στους δείκτες μεγάλων χρηματιστηρίων της Ευρώπης και της Ασίας (με κάθοδο έκλεισε ο Nikkei). Το φαινόμενο ήταν το ίδιο και στην δευτερογενή αγορά ομολόγων, με τα spreads των 10-ετών ελληνικών να διαμορφώνονται στις 894 μ.β. ενώ αυτή την στιγμή κινούνται ανοδικά στις 904 μ.β.. Όλα αυτά συγκλίνουν προς το γεγονός ότι αυτό που λείπει αυτή την στιγμή από την αγορά είναι καθαρά η ψυχολογία.

Η κίνηση με ευρώ-ομόλογα μπορεί στην θεωρία να είναι καλή και να δίνει ένα επιπλέον μέτρο θωράκισης του ΕΥΡΩ απέναντι σε κρίσεις, αλλά μπορεί να αποδειχθεί και αποτυχία αφού μην ξεχνάμε ότι στην τελική αποτελεί ένα είδος ομολογιακού τίτλου. Ποίος μπορεί να αποκλείσει το γεγονός πως ότι συνέβη με τα ελληνικά ομόλογα δεν θα συμβεί και με τα ευρώ-ομόλογα; Με την παρούσα ψυχολογία της αγοράς, την απειλή υποβάθμισης της Ελλάδας από τον οίκο S&P και την επισφαλή, πλέον, θέση της Ιρλανδίας, ανα πάσα στιγμή το ενδιαφέρον των επενδυτών μπορεί να απομακρυνθεί. Ενδεχομένως και τα αντίστοιχα premiums που θα ζητάνε οι θεσμικοί επενδυτές για κάθε ευρώ που θα δανείζουν, να είναι αρκετά υψηλά. Ειδικά σε μια οικονομία που προς το παρόν κινείται σε 2 άξονες (Γερμανία και όλοι οι άλλοι...), όλος ο νότος βρίσκεται υπό τον φόβο  της πτώχευσης και ουσιαστική συναίνεση δεν υπάρχει, οι επενδυτές θα αποφεύγουν να επενδύσουν σε ένα νόμισμα το οποίο χαρακτηρίζεται από  έντονη πολιτική και οικονομική αστάθεια. 

Οι Γερμανοί, υπό μία έννοια, έχουν δίκιο να φρενάρουν την κάθε κίνηση απελπισίας που γίνεται από το Eurogroup και από την ΕΚΤ, αφού γνωρίζουν πως η ψυχολογία της αγοράς ανταποκρίνεται σε χώρες με πειθαρχημένη δημοσιονομική πολιτική. Ωστόσο και οι ίδιοι έχουν αποτύχει να παρουσιάσουν μία συμπαγή πολιτική αντιμετώπισης της παρούσας κρίσης. Ακόμα και η θέση τους για την ελεγχόμενη χρεωκοπία ήταν τουλάχιστον ανεπαρκής αν όχι γελοία αφού παρουσίαζαν ένα σενάριο χρεοκοπίας υπονοώντας ότι οι εκάστοτε πιστωτές θα δεχθούν να χάσουν ένα μέρος του κεφαλαίου τους. Η  άκαμπτη γερμανική θέση θα οδηγήσει γρήγορα την Γερμανία σε απομόνωση και ενδεχομένως ένα τέτοιο σενάριο να αποδειχθεί και μοιραίο για την ευρωζώνη καθώς οι Γερμανοί να επιδιώξουν την απομάκρυνσή τους από την ΟΝΕ. Εξάλλου δεν είναι και λίγοι αυτοί που επιζητούν τις παλιές καλές εποχές του δυνατού γερμανικού μάρκου.

Για να κλείσω, έχω αναφέρει και στο παρελθόν πως το παιχνίδι το έχασε η Ευρώπη από τον Φλεβάρη του 10', όταν και κάτω από το βάρος των συνεχών υποβαθμίσεων της Ελλάδας και των επιθέσεων κατά του ΕΥΡΩ, απέτυχε να υιοθετήσει έγκαιρα ένα ενιαίο πλάνο δράσης. Αντιθέτως κινήθηκε σε ένα άξονα άκαρπης πολιτικής και δημιουργίας, εν τέλει, μιας εικόνας διόλου ελκυστικής προς τον επενδυτικό κόσμο. Η ψυχολογία που δημιούργησε ήταν καταστρεπτική στο σύνολό της, εδραιώνοντας τα υψηλά επίπεδα των  spreads και εξαφανίζοντας την έστω και λίγη ανταγωνιστικότητα που διέθετε το ΕΥΡΩ σαν ενιαίο νόμισμα. Τα παρόντα μέτρα και εξαγγελίες αποτελούν μπαλώματα και πρόχειρες λύσεις. Όσο επικρατεί αυτός ο ευρωπαϊκός δυαδισμός μεταξύ Γερμανίας και Ευρώπης δεν προβλέπεται να αλλάξει η ψυχολογία των αγορών και κάθε κίνηση που δεν συνοδεύεται από γενική συναίνεση θα μεταφράζεται ως αδυναμία και κίνηση εντυπωσιασμού. Εν τέλει, κάτω από αυτή την ψυχολογία, γνώμη μου είναι πως η Ελλάδα το μόνο πράγμα που της απομένει είναι να προχωρήσει αργά ή γρήγορα σε αναδιαπραγμάτευση του χρέους της. Εκτιμώ πως από το 11' και μετά αυτό το σενάριο θα γίνεται ολοένα και πιο δημοφιλές στους ασκούντες την οικονομική πολιτική και είναι και η μοναδική περίπτωση  για την Ελλάδα να ξανά-ξεκινήσει από το μηδέν. 
(Πηγή εικόνας - "Ναυτεμπορική")

Προβολές σελίδας